کوئلیو می گوید سه چیز را می توان از بچه ها آموخت : شادی بدون دلیل ، سرگرم شدن با هر چیز و شعور خواستن .

***

 شنیده ام که در برخی کشورها  از توانایهای کودکانی که موسیقی می آموزند  در ضمینه آهنگسازی استفاده می کنند . به آنها گفته می شود هر چه دوست دارند بنوازند . چیزی که تا به حال نشنیده اند ولی دوست دارند بنوازند . و انها هم ملودی های ساده ای می زنند که آهنگسازان آنها را شاخ وبرگ می دهند و آهنگ های زیبایی خلق می شود .  

***

    می گویند هنر از روح برمی آید . هرچه روح پاک تر باشد نتیجه آن هم زیباتر خواهد بود . بچه ها مهارت بزرگتر ها را ندارند ولی روح آنها پاک تر از هر  چیزی در این دنیاست . شاید به همین دلیل باشد که هنرمندانی را می بینیم که تکنیک خوبی دارند ولی کارشان به دل نمی نشیند و شاید به همان دلیل هم باشد که نقاشی کودکان آدم را تکان می دهد .

   عکس ها از دوست خوبم امیر

   شاید شما هم به خاطر داشته باشید . پیشترها برای راه انداختن یک بازی فوتبال چقدر درد سر ورنج لازم بود .پیدا کردن یک زمین صاف وهموار جزء آرزوهای دست نیافتنی مان بود . تازه زمین هم پیدا میشد دروازه نداشتیم . اگربخواهم جریان پیدا کردن میل گرد برای ساختن دروازه را هم بگویم خودش یک کتاب می شود .بعد از آن می گشتیم دنبال جایی که ساخت وساز بود وبا هزار عجز والتماس می خواستیم که چند تا خال جوش ناقابل هم به میله های ما بزنند .

     ولی نه ! صبر کنید این مشکلات خیلی هم قدیمی نشده حتی امروز شاید به علت ساخت و ساز بیشترهم شده باشد . حتی زمینهایی که قدیم می شد در آن بازی کرد امروز به طرز وحشتناکی غیرقابل استفاده مانده . مثل زمین بیست وهشت در محله سید کامل که بازی کردن در آن خطر ناک است . خدا می داند که درهر بازی چقدر پا توی چاله های این زمین پیچ می خورد. البته جالب تر از همه داستان زمین خورشیداست . زمین خورشید را سال گذشته آسفالت کردند و برایش نور افکن گذاشتند .( بگذریم که عده زیادی گله مند بودند که تبدیل این زمین فوتبال به فوتسال چقدر به ورزش این اطراف ضرر می زند .). پس از مدتی در زمین به روی بچه ها بسته شده و مسئول زمین در یک اقدام بشر دوستانه از بچه ها تقاضای پول کرده است .

  و جالب تر از همه اینها زمین هایی است که خود شهرداری در بعضی از محلات احداث کرده است . در پی تحقیقی که انجام دادیم هشتاد درصد از این زمینها مشکل دارند . زمینی که نوردارد دروازه ندارد وزمینی که دروازه دارد نور ندارد( گلشهر جنوبی) و همینطور ادامه دهید ... و البته در بسیاری از محلات هم اصلا  زمین بازی پیدا نکردیم .( پشت شهر ، شهناز و ...)

ورزش دشمن اعتیاد است و دشمن ورزش دوست اعتیاد .

  این روزها کسی که شادی بخش دلهای کوچک و بزرگ است . خود در غم از دست دادن مادرش نشسته .  شما را نمی دانم ولی من بارها باشنیدن صدای او غم هایم را به فراموشی سپرده ام ، شاد شده ام . و شاید به همین دلیل است که حس می کنم به او مدیونم و وظیفه خود می دانم  از ته دل به او تسلیت بگویم .

    کنسرت گروه کلیز هم برگذار شد . ما که چیزی از موسیقی سر در نمی آوریم ولی دوستان اهل فن چندان راضی نبودند و مخصوصا از صدابرداری و ناهماهنگی گروه می نالیدند . حتی محمد شهسواری پس از اجرای یکی دو قطعه سالن را ترک کرد . 

***

   بیشتر کارها از سروده های علی رضایی شریف بود. خود او نیز از این کنسرت دیدن می کرد . در کنار او هم یکی از بهترین کارکاتوریست های ایران خشایار رادافشار نشسته بود . شریف در قسمتی از برنامه دو سروده خود را برای جمعیتی که غرق در پچ پچ بودند خواند . درنج فاصله ، بومی سروده ای بود که به دل خیلی ها نشست . در پایان کنسرت آقای قویدل شاعر و بازیگر قدیمی استان هم مراتب تشکر خود را از شریف ابراز داشت .و مهدی لشکری بامرام هم حضور شریف و قویدل را باعث افتخار خود خواند .

***

    مهدی لشکری خواننده و آهنگساز کلیز چندین بار چپ چپ به آقای صدابردار نگاه کرد . او اینقدر از صدابرداری ناراحت می نمود که این ناراحتی را به جمعیت هم انتقال داد . البته این جناب صدابردار سابقه طولانی در این امر دارند به طوری که یکی از خواننده های  مطرح کشور در یکی از کنسرتهای خود که در هرمزگان برگذار شد ، روی سن به ایشان گفتند :حالا اگه تونستی این صدا رو امروز درست کنی ؟!

***

   از موسیقی که بگذریم چند نکته بود که باید بیشتر به آن توجه می شد . ۱- نظم روی سن  به هیچ عنوان رعایت نمی شد و فک و فامیل اعضا گروه هر وقت عشقشان می کشید برای دادن گل  به روی سن می رفتند .حتی در یک صحنه پسر گیتاریست دوم گروه حاضر به پایین آمدن از سن نبود . ۲- همین گیتاریست دوم که سخنگوی گروه هم بود . انگار تمرین حرف زدن نداشت چون یک جاهایی واقعا اشک همه را در آورد .( دوستانی که فیلم برداری می کنن اگه ادامه بدن میگیم نیروی انتظامی که در سالن هستن جمشون کنن . ). و خیلی  حرف های دیگر که مجالش نیست .  ۳- متاسفانه کنسرت مجری گری خوبی هم نداشت و دوست هنرمندمان برخلاف انتظار چندان تسلطی نداشت . ۴- اعضا گروه هنگام اجرا هر کدام حس مخصوص به خودشان را داشتند . و یک اتحاد حسی که منجر به انتقال حس به بیننده و شنونده می شود وجود نداشت . یکی عصبانی بود یکی بی حوصله . یکی خوشحال بود یکی بی تفاوت . یکی پر شور  یکی ...

***

    با این همه خوشحالیم که یک گروه جوان دیگر توانست خود را به موسیقی  استان معرفی کند . و امیدواریم  با تمرین های بیشتر شاهد کارهای بهتری از گروه کلیز باشیم .

    یک خبرخوب برای دوستدارن هنر نقاشی: از شانزدهم مهرماه نمایشگاهی به مناسبت روز جهانی کودک در مجتمع ستاره جنوب دایر می شود . این نمایشگاه به مدت ده روز و با آثاری ازکودکان و نیز بزرگان برگذار می شود . برای کسب اطلاعات بیشتر به کارگاه هنر سر بزنید .

        مراسم تجلیل از پیشکسوتان موسیقی استان هرمزگان در فرهنگسرای شهید آوینی برگذار شد .چهر های به یاد ماندنی موسیقی استان را می شد در لا به لای جمعیت پیدا کرد . غلام توسلی ، صالح آتون ، یوسف آرمین ، فاطمه رضایی و ...

   جلسه با تلاوت آیاتی از قرآن کریم توسط حاج مجید ایرانمنش آغاز شد.  و سپس سرود ملی ایران توسط آقای رحمانیان نواخته شد .البته به نحوی که تا به حال نشنیده بودیم و باعث تعجب همگان گردید .

    در بخش بعدی جناب دکتر  رئوفی رئیس ارشاد هرمزگان به سخنرانی پرداختند . تن صدا ، نحوه و حتی محتوای حرفهای ایشان آدم را به یاد خطبه های رضا مارمولک ( لعنه ا... علیه ) می انداخت .فراز هایی از سخنان دکتر : "هفتاد درصد جمعیت ما جوان هستند و تا سن سی سالگی به دنبال تفریحات می روند . اینه که شما با معتاد مواجه می شید . خدای نکرده با چاقو کش مواجه می شید . با الکلی مواجه می شید . و این طبیعی است .می گن ظرف خالی باید پر بشه شما پرش نکن ، دیگران پرش می کنن !!! اگه ما اینجا کنسرت ندیم ، اگه سینما نتونه فیلم خوب نشون بده ، اگه انجمن نمایش نتونه نمایش خوب به صحنه بیاره ،جوان نیاز به فراغت داره !!! "( اگر این جمله ربطی به جملات قبلی ندارد و در بین متن غلط های انشایی مشاهده می کنید ، تقصیر من نیست نقل قول دقیق است . البته مدرک هم موجود می باشد . )

***

  آقای توحدی هم سخنانش را با یک نکته جالب شروع کرد :" انجمن موسیقی خانه شماست اگه تو خانه خودتون نشینید ، بیگانه میاد جا می گیره . این جایگاه رو حفظ کنید . " و سپس با یک حرف عجیب سخنانش را ادامه داد . " تعدادی از عزیزان ما مثل آقایان ایرانمنش ها ، اساتید گروه مامبو لیوا ، ریچاک ،گامبرون و غیره ... . این موسیقی را ساختند و نگه داشتند تا حالا .

  بد نیست جناب توحدی کار این عزیزان را با کارهای قدیمی تر مثل آثار استاد حبیب زاده، مرحوم حسن کریمی و گروه کارلوس مقایسه کنند و بعد به من نادان بگویند که چه چیزی تا به امروز ساخته شده ، نگه داشته شده ، واینکه اصلا منظور ایشان از " این موسیقی" چیست ؟

***

  در مراسم تجلیل از پیشکسوتان موسیقی استان هرمزگان همه نوع موسیقی از باروک گرفته تا آبادانی اجرا شد . اماجالب اینجاست که  موسیقی بندرعباسی اجرا نشد . ما که هیچ ولی همین پیشکسوتان هم هنگام اجرای ترانه ای از پینک فلوید حوصله شان سر رفته بود .کاش به جای اجرای این موسیقی های بی ربط در این زمان ، کارهایی از همین عزیزان پیشکسوت پخش می شد. و یا این وقت را می گذاشتند برای معرفی آثار  این عزیزان که شاید جوانانی مثل ما هنوز آشنایی چندانی با آنها ندارند .

***

   هنوز شاید یک ماه هم از در گذشت حسن کریمی نگذشته باشد ولی نام او هم در این مراسم برده نشد . 

***

     هادی آرمین و ابراهیم علوی دو چهره با استعداد موسقی استان به علت دیر رسیدن موفق به اجرا نشدند . حتی تک و دو های (دوندگی های) بهرنگ عباسپور هم نتیجه نداد و اجازه اجرا به این دو جوان با انگیزه داده نشد .

 ***

   بالاخره این مراسم با تمام کاستیهایش فایده های زیادی هم داشت . و جا دارد از کسانی که واقعا زحمت کشیده بودند تشکر کنیم . خب مسولین بیشتر از این هم توانایی ندارند بقیه کار ها بر عهده ماست . ما باید این میراث های خود را تا وقتی در بین ما هستند  قدر بدانیم و از آنها بیاموزیم .

***

    در ضمن از جوانان وبلاگ نویس صادق و احسان هم آنجا بودند . حسن هم که با آن دوربین معروفش آنجا بود منتظر عکس های زیبای او در فتوبلاگ باشید .